Aftellen is nu echt begonnen

Lieve allemaal,

Na meer dan drie jaar zonder bericht, ga ik een poging doen om deze waarbenjij nieuw leven in te blazen. Over een week vertrek ik namelijk naar Nicaragua. Vanaf daar heb ik tien weken de tijd om in Cartagena (Colombia) te komen vanwaar ik begin februari weer terug naar huis vlieg. Een fijn idee om zonder plan Nicaragua, kleine stop in Costa Rica, Panama en het Noordelijke stukje van Colombia te mogen bezoeken. Heel onwerkelijk dat het bijna zover is, maar een heerlijk vooruitzicht om dadelijk lekker in de zon te zijn en elke dag niks te hoeven en alleen te doen waar ik op dat moment zin in heb: ultieme vrijheid! Enja wat een mazzel al ben ik dat dit gewoon kan :)

Het begint nu ook wel spannend te worden nu het zo dichtbij komt, nog maar een weekje werken. Vreemd idee dat ik daar voor zo’n lange tijd niet naar toe hoef dalijk. Het besef is er ook nog niet helemaal merk ik. En enerzijds heb ik het gevoel heb van wauw wat een vooruitzicht en wat een gave reis gaat dit worden en anderzijds ook wel de vraag waarom ga ik dit doen en waarom wil ik dit. Hoort er allemaal bij die spanning en ik weet zeker dat als ik er eenmaal ben het heel fijn gaat zijn en dat ik vooral kan gaan genieten . Blijft bijzonder dat ik de mogelijkheid krijg om weer een ander mooi stukje van de wereld te gaan ontdekken, hopelijk bevalt het Latijnse leven net zo goed als in 2013. Mijn Spaans is aan de start in ieder geval een heel stuk beter, dus ik kan me al beter redden!

Omdat ik op mij vorige waarbenjij-verhalen zoveel leuke reacties heb gekregen, ga ik proberen hem ook deze keer bij te houden. Dat zal wel moeilijker worden want deze keer neem ik geen laptop of tablet bij en ik wil mezelf geen druk opleggen dat ik wekelijks iets moet posten (ook omdat een van m’n doelen tot rust komen is…) Dus we zullen zien hoe het loopt, maar ik verwacht wel voldoende mogelijkheden om tussendoor wat te schrijven :)

Liefs, Xx Astrid