Kerst en tropische eilanden
Door: Astrid
Blijf op de hoogte en volg Astrid
31 December 2016 | Panama, Bocas del Toro
Oudjaarsavond; ook dat lijkt het helemaal niet te zijn. Vorig jaar nog in de kou in IJsland, nu op een warm paradijselijk eiland. Hoe groot verschil kan je hebben!
Vorige week ben ik op de 24e nog op een koffietour geweest, die erg interessant was. Mooie kleine organic farm met veel fruitbomen en tig vogels waaronder kolibries. Het fruit wordt gebruikt om de vogels weg te houden van de rode koffiebonen. We hebben gezien hoe alles met de hand geplukt wordt, gesorteerd in eerste, tweede en derde kwaliteit koffiebonen, hoe de schil wordt verwijderd, alles wordt gedroogd en uiteindelijk werden de bonen geroosterd. Normaliter worden ze groen verscheept, is beter voor de smaak. En daarna mochten we proeven! Hoewel ik al blij kan worden van bonenkoffie was dit echt wel een stapje beter: heerlijke koffie op een veranda met uitzicht op de bergen. Wat wil je nog meer! Eigenlijk had ik het plan om naar de kerk te gaan. Had bij het parochiehuis gevraagd hoelaat de missen waren, vroegen ze of ik ook nog met de pater wilde praten; nou nee dat hoeft niet. Terug in het hostel bleek er een kerstdiner georganiseerd te worden door de eigenaar. Zo leuk!! Allemaal aan een lange tafel in de tuin, begon om negen uur, lekker gegeten en gezellig zitten kletsen. Om middernacht zou er groots vuurwerk zijn; vijf pijlen maximaal. Sommigen wilden daarna op stap maar dat kon niet want alles was dicht. Dus toen gewoon nog langer buiten gezeten.
Eerste kerstdag ging ik naar de kerk. Meike, Nederlands meisje, ging met me mee. Wij waren de enige niet locals en werden wel aangekeken. De kerk was van binnen bont versierd met veel disco lichtslangen, zelfs rond het maria altaar. Er werd best veel gezongen door een bandje dat op het koor zat, maar er waren geen boekjes dus lastig meezingen en te volgen. De preek kreeg ik gelukkig wel een deel van mee: we kunnen allemaal dromen en moeten dat ook doen want voor dromen hoef je niet gestudeerd of aanzien te hebben; we moeten meer tevreden zijn en waarderen wat er is en wat we hebben en minder materialistisch zijn, zoals het hebben van een vader en moeder of echtgenoot/-te. Bij de vredeswens begon een grote stoelendans: iedereen moest zijn familie opzoeken. Daarna mocht je ook iedereen om je heen een hand geven en wij hebben veel handen geschud. Daarna even met opa, oma, papa en mama gebeld. Omdat ik me lui voelde (wandelen is toch anders dan intensief sporten) besloot ik om langs de rivier te gaan hardlopen. In het hostel zeiden ze dat dat de meest vlakke weg was. Enja in deze omgeving zegt dat dus niks. Eerst een stuk vals plat, daarna veel heuvels en het was erg warm waardoor het een half uur afzien was. Veel toeterende auto's, mannen die van alles naar je roepen; hardlopen is niet iets normaals hier blijkbaar. Het duurde even voordat ik was afgekoeld maar echt zo'n voldaan gevoel! 's Avonds was er een parade in het dorp. Zou om zes uur beginnen en om kwart voor konden we amper een plekje vinden: het hele dorp was uitgelopen (of blijven hangen na het uitdelen van cadeaus vanuit de regering aan kinderen op het centrale plein). We hebben daar anderhalf uur staan wachten en toen gevraagd aan mensen hoelaat het echt zou beginnen. Op alle posters had zes uur gestaan, maar iemand had tegen hun acht uur gezegd. Dus toen zijn we gaan omkleden en hebben we bij de marktkraampjes wat te eten gehaald. Vooral de bbqspiesjes waren erg lekker. En toen kwam er om kwart over acht veel herrie en verlichting aan: de parade was begonnen! Een pick-up met een boot erachter waarop mensen in kerstmanpakken zaten, daarna wat mensen verkleed in busjes, een fanfare, nog wat luxe auto's en toen een kwartier niks. Daarna weer een paar auto's met kerstmannen die snoep gooiden en weer een poos niks. Wij vonden het niet heel bijzonder en zijn vanwege kou en regen naar binnen gegaan, maar leuk om te zien hoe groot dit voor de mensen hier is.
Tweede Kerstdag is hier geen feestdag, ook op Eerste Kerstdag waren veel winkels open. Eigenlijk wilde ik een trail lopen maar leek me niet zo handig in m'n eentje. Dus toen ben ik naar het uitzichtspunt bij een koffiebar gelopen. Supermooi uitzicht over het dal met de rivier en Boquete en heerlijke koffie. Nog op zoek gegaan naar een ander uitzichtspunt achter de begraafplaats, maar niet gevonden kwam elke keer bij een huis uit. De begraafplaats was heel fleurig met veel bloemen en gekleurde graven. Sowieso tegen de bergwand op een plateau een mooie plek om begraven te liggen!
De 27e ging ik naar Bocas del Toro. Had eerst het plan om te liften met iemand die liftend van LA gekomen was. Wil ik altijd nog een keer doen en leek me een veilig idee. Had die nacht alleen zo naar gedroomd dat het voor mij niet comfortabel genoeg voelde om te doen. En waarom zou ik dit dan perse willen doen? Het regende ook nog eens heel hard dus lekker de bus genomen. Of lekker... Eerste stuk naar David stopten we echt overal, elke halte en straathoek wilde iemand mee. In David had ik snel de bus naar Almirante gevonden. Daar was alleen weinig plek en kwam ik naast een flinke mamita te zitten die al tweederde van de bank in beslag nam. Niet chill om vier uur lang met maar met een bil op een bankje te kunnen zitten. De rit was schitterend en dat doet veel goeds. Langs groene heuvels waar door de regen flinke watervallen vanaf stroomden. We kwamen ook langs een dam waar zoveel water overheen stroomde dat de chauffeur even stopte voor een foto. In Almirante was het gelukkig precies droog toen de tassen achterin een pick-up taxi gegooid werden en we naar de boot werden gebracht. Toen dacht ik wel even waar zijn we nu dan weer? Echt een achteraf schuurtje aan het water met mensen die lopen te pushen om een retourticket te kopen. Heb ik niet gedaan en twee Canadezen ook niet. Wij hadden allemaal iets anders voorgesteld bij de haven. Na even wachten in de boot en met een half uurtje in Bocas. We kwamen langs een gigantische chiquita banana haven, dus grote kans dat onze bananen daar vandaan komen. In Bocas was het hostel dichtbij en dat was fijn want het regende alweer. Internet viel uit en men zei dat het de hele week zo zou zijn. Nou weinig moois en tropisch aan een eiland in de regen.
De dag erna regende het 's ochtends en uit het niets scheen de zon. Heb een rondje centrum gedaan, wat niet heel groot is maar leuk met allemaal gekleurde houten huisjes, sommigen boven het water en veel huizen op palen. Snap na afgelopen dagen ook waarom! Toen ik had besloten om een fiets te huren om naar het strand te gaan, was het lunchtijd en waren alle verhuurs dicht. Dus ook maar lunch gehaald en kon ook met de bus gaan, maar toen betrok het en heb ik op het dakterras een boek gelezen. Ideaal want bij elk buitje kon ik even overdekt gaan zitten.
En toen was het gisteren heel mooi weer en wilde ik een tour naar wat eilanden en snorkelplekken boeken. Die tour ging alleen al over 20 minuten; dus dat was heel snel terug naar het hostel om spullen te pakken. Maar wat een geluk want het was echt de mooiste dag tot nu toe. We begonnen met dolfijnen spotten, vond ik vrij toeristisch maar blijft bijzonder om ze in hun natuurlijke omgeving te zien. Daarna door een mangrove gevaren met veel kwallen en zeesterren, waar we ook echt niet mochten zwemmen en toen door naar een snorkelspot. Superblauw water in verschillende kleuren met in de verte twee eilandjes met steigers, gekleurde huisjes en huisjes met bladerdaken. Er waren geen flippers, maar dat werd opgelost door een reddingsvest om te knopen zodat je toch blijft drijven. Snorkelen is zo ontspannen om te doen. Gewoon drijven, ademen en kijken wat er onder water gebeurt. Paar mooie vissen gezien, maar de school vissen die een paar keer langskwam vond ik het mooiste. De stroming was best sterk maar fijn om je te laten afdrijven, terug zwemmen tot aan de boot, weer afdrijven etc. Daarna mochten we een amfibieboard proberen. Ik kende het niet en de gids sprak vooral Spaans, als ik het niet begreep, vertaalde hij het voor me. Maar hierbij had ik geen idee waar hij het over had. Na een Engelse uitleg en omdat hij zei dat m'n snorkelskills zo ontspannen waren dat ik dit vast ook leuk zou vinden, toch het water in. En het was zo gaaf!! We hingen ongeveer 15 meter achter de boot met ons board, wat je met twee handen moest vasthouden. Het leuke was dat je er net zo diep mee onder water kon als je wilde of als je adem had. Dus zo kon je snel en van dichtbij koraal bekijken, zonder moeite (oké vandaag voel ik m'n armen wel). Wist niet dat dit bestond, maar zou het graag nog een keer doen. Na de lunch door naar Red Frog Beach op Isla Bastimentos en dit strand is echt een plaatje! Witte stranden, blauwe zee, palmbomen eromheen; en ook dit strand is gewoon van iemand. Onderweg weer luiaards gezien en in het bos de Red Frog gespot. Ze zijn heel klein maar super rood. De zee was te wild om te zwemmen, dus besloten we om na een snackmoment van vers fruit (lekkerder en op een mooiere plek kan niet) te gaan beachvolleyballen. Er was geen net, alleen twee takken die de hoogte aangaven maar dat maakte niet uit. Het was zo gezellig! Niemand wilde teruglopen naar de boot, wat maar tien minuten was, dus toen er een taxi vrachtwagentje kwam, wilde iedereen. Het was even passen en meten maar we konden alle 16 mee, plus de twee medewerkers van daar. Bleek dat ze hadden gezegd dat twee mensen meekonden, maar na een extra check of de bak niet op de wielen hing, mochten we allemaal mee. Wat een topdag was dit! De tour had anderhalf uur langer geduurd dan gepland, omdat het zo'n lekker weer was en we allemaal zo genoten, zei de gids. Gisteravond met Meike wat biertjes gedronken om te zien waar het nu allemaal om gaat. Fijn en gezellig dat ze ook in Bocas is, want ik vond het niet heel leuk in m'n hostel met allemaal groepen Panamezen, Costa Ricanen, Argentijnen en andere Spaanstaligen die hier alleen maar zijn om een week te feesten.
Vanochtend ben ik verhuisd naar een camping net buiten het centrum. Best klein, maar relaxte sfeer en chille hangschommels (zit ik dit nu in te schrijven) en je moet zelf voor ontbijt zorgen. Na tien dagen pannenkoeken als ontbijt ben ik blij met havermout en yoghurt (ook al is die reteduur). Vanmiddag fietsen gehuurd en met Meike naar Playa Bluff gefietst. M'n fiets was niet super, kraakte bij elke heuvel en toen viel ook nog m'n ketting eraf. Gelukkig er weer op gekregen! Toen we bij het strand kwamen was het een mooi plaatje, maar in de regen. De zee was heel wild, dus we wilden ook niet gaan zwemmen. Er schijnt eergisteren hier iemand te zijn overleden, niet raar gezien de hoge golven en sterke stroming. Hoewel het nog steeds heel mooi was, toch maar terug gefietst want je kan niks op een strand in de regen. Onderweg bij een klein restaurantje, net van de weg af op een heuvel, tacos gegeten. Een heel fijn plekje met het gevoel heel ver weg te zijn van het drukke Bocas. Daar zat gewoon een luiaard in de boom: heel tof! Omdat het bewolkt bleef daarna gewoon terug gefietst, kwamen we onderweg nog twee Duitse meisjes van m'n tour van gisteren tegen wel toevallig. In het hostel geen vrienden gemaakt met een Italiaan. We waren allebei aan het koken en ik brak m'n spaghetti voordat die de pan in ging en hij zat me al raar aan te kijken. Dat werd verklaard toen hij zei dat hij uit Italië kwam; hij vond het niet kunnen maar ik had een klein pannetje dus werd gedoogd. Hij dacht dat ik uit Duitsland kwam, dus heb gezegd dat dat net zo erg is als spaghetti breken.
Morgen schijnt er van alles te doen te zijn en veel vuurwerk (ben benieuwd of het meer is dan met Kerst). Weet nog niet wat wij gaan doen, denk naar een feestje in een hostel, maar bijzonder om het hier te vieren. Ik ben ook gewoon al op de helft nu, gaat snel maar ook nog veel moois in het vooruitzicht. En als ik me dat realiseer, weet ik dat ik een geluksvogel ben. Zo'n mooi einde van 2016. Dit is voor mij niet het makkelijkste jaar geweest, maar met ondanks een mindere periode was het ook een jaar met vele hoogtepunten naast deze geweldige trip (peettante worden, superleuke bruiloft, zwangere vriendinnen, een vast contract etc.). En dat ik 2017 ver weg van alles en dicht bij mezelf mag beginnen is alleen maar heel fijn. Nu hopen dat ik dit kan doorzetten en vooral nog lang in deze modus kan blijven hangen :)
Voor jullie allemaal een hele fijne jaarwisseling en het beste voor 2017: Feliz año nuevo!
Veel liefs!!
-
31 December 2016 - 08:48
Chris:
Lieve As,
Alweer zo'n prachtig verhaal! Echt geweldig om al je belevenissen te volgen!
Heerlijk om te lezen dat je zo enthousiast bent over alles en je fijn voelt!
Blijf onthouden wat er tijdens de dienst is gezegd want volgens mij waren dat mooie woorden! Voor jou een hele fijne jaarwisseling gewenst en op naar een heel bijzonder 2017 waarin je vast weer veel avontuurlijke dingen gaat beleven!
Heel veel liefs, ook van Daan en hypere Harry ;) xxx -
31 December 2016 - 09:08
Simone:
Assie! Weer een top verhaal. Geniet ervan, maar zo te horen lukt dat goed! Dat boarden is super vet he! Heel veel plezier vandaag en hopelijk wordt 2017 net zo'n mooi jaar :). Xx -
31 December 2016 - 10:59
Marleen:
Holaaaa!
Klinkt goed allemaal Astrid! Klinkt als een goede afsluiter van het jaar. Maarrrr 2017 dicht bij jezelf beginnen klinkt top, als je maar niet zo ver weg van alles blijft he... We missen je hier in Nederland hoor!
Goede jaarwisseling! xx -
31 December 2016 - 14:08
Jaqueline:
Hallo Astrid, lachen om jou verhaal zie dat allemaal voor. Jij bij de pastoor en dan in de bus. Met die Italiaan gillen hoor. Maar het was weer een superverhaal. Wens je eenheden fijne jaarwisseling en voor 2017 Geluk, gezondheid en al het goede. Tot volgend jaar Groetjes Ad en Jaq. -
31 December 2016 - 14:09
Jaqueline:
Eenheden is een hele fijne
-
31 December 2016 - 14:55
Henny:
Hoi lieve Astrid,
Wat een geweldig verhaal weer! Die natuur zo mooi, levensecht beschreven. Ik geniet met je mee. De woorden van de preek waren hele wijze woorden. Probeer de sfeer en mood waarin je nu bent vast te houden. Dan wordt 2017 een heel mooi jaar voor jou.
Liefs en dikke knuffel,
Henny -
31 December 2016 - 14:56
Mama:
Hoi Astrid,
Weer een mooi verhaal! Een bijzondere kerst, met een preek met goede woorden en mooi dat je dat gewoon kunt volgen, knap hoor! Dat het amfibieboarden gaaf was, hadden we al van je begrepen via de Whatsapp, lang leve de Whatsapp trouwens, ben ik heel blij mee! En hele mooie woorden aan het eind, want ja, het was een jaar met ups en downs. Soms maak je zo'n down mee, maar dan geniet je ook meer van de goede dingen en die waren er ook, zoals je al schrijft, hele bijzondere toch! Ik wens je een hele fijne jaarwisseling en een gelukkig 2017: feliz año nuevo! (Zelfs het slingertje boven de n is gelukt....)
Dikke knuffel en kussen! -
31 December 2016 - 17:34
Els:
Astrid gezellige oudejaarsavond en een goed gezond 2017 gewenst nog fijne weken daar.
Gr Theo en Els -
01 Januari 2017 - 15:17
Twan En Moniek:
Ha ouwe spaghettibreekster van me/ons!
Heb je m ook expres nog met mes en vork gegeten? En tiramisu verpest door er fruit bij in te gooien? Zijn anders msgien nog leuke ideeen voor vandaag ;)
Leuk verhaal weer! Je maakt t wel mee zeg!
Toevoeging van Twan: blijf ook in 2017 lekker genieten! En dat al je dromen uit mogen komen.
Sluit ik me gewoon bij aan.
Dikke kus en liefs van ons!
-
01 Januari 2017 - 17:03
Ans Vermeulen:
Hoi Astrid
zoals altijd geniet ik weer van je reisverhalen,je bent toch wel een ondernemende tante maar wie
belet je geniet ervan.
wens je ook veel reisplezier in 2017 toe en blijf genieten.
liefs Ans -
01 Januari 2017 - 20:22
Antoinette Roelofs:
Hallo Astrid
Boeiend weer om je ervaringen en belevenissen te mogen lezen. Dank je wel. Wat een prachtige verhalen. Knap dat je steeds meer bij jezelf komt. Nog knapper om dat vast te houden. Veel plezier. Gelukkig nieuwjaar en geniet
Knuffel Antoinette
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley