Cocktails, zaterdag de 13e en mijn nieuwe familie

Lieve allemaal,

Ik ben al halverwege mijn week bij het Argentijnse gezin, dus tijd voor een update!!
Vorige week vrijdag had ik mijn eerste Spaanse test op school. En streberig als ik ben, had ik daar braaf voor geleerd. Dit was alleen niet nodig geweest want we kregen een aantal oefeningen, die we zelf moesten nakijken, dus niks officieels. Maar gelukkig had ik de test goed gemaakt, dus is mn niveau zoals het nu hoort te zijn. Omdat het wederom stralend weer was, ben ik op het dakterras van het hostel een boek gaan lezen in de zon en daarna met iemand van het hostel naar de Reserva Ecológica geweest: de groene zone op een soort van schiereiland naast de jetsetwijk van Buenos Aires. Een heel mooi natuurreservaat, heerlijk rustig terwijl je dat stad gewoon ziet liggen, echt bijzonder. Lekker de hele middag rondgewandeld en ondertussen Spaans, maar toch ook veel Engels gepraat. Het reservaat grenst aan de Rio de la Plata en omdat het helder weer was konden we Uruguay zien liggen!! Maar dat is ook maar een uurtje ofzo met de ferry, weet niet precies hoelang maar is dus ook niet heel ver weg. S'avonds ben ik met meiden uit de klas en vrienden van hun cocktails wezen drinken bij een supermooie en superhippe cocktailbar. We zaten in de tuin en het was echt een heerlijke avond, alleen een beetje koud. Met de bus terug naar mn hostel, want dat is veel goedkoper dan de taxi en maar twee blokken lopen, dus prima te doen.
Zaterdag ben ik een rondje langs mooie gebouwen gaan doen, die ik vrijdagavond vanuit de bus gezien had, zoals de achterkant van de Casa Rosada, wat eigenlijk de voorkant is, Plaza San Martin met een oorlogsmonument voor de strijders van las Islas Malvinas (de Falklandeilanden) en daarna door naar Teatro Colon. Een supermooi en oud theater. Het was weer lekker warm en ik genoot echt van het rondlopen in de stad. Overal waar je loopt, is wel iets moois te zien. Zo ook het standbeeld van Generaal Lavalle wat ineens mijn aandacht trok, dus ik gauw even een blokje om, achteraf wens ik dat ik dit niet gezien had, maarja... Daarna liep ik onder een balkon door en kwam er allemaal viezigheid op me. Eerst dacht ik nog dat er een vogel op me gepoept had, maar het was zoveel dat het dan wel een Andescondor had moeten zijn. Dus een stukje verderop ging ik toch maar op zoek naar tissues om mezelf schoon te vegen. Er waren twee mensen die vroegen of ik iets van tissues had en me hielpen om me schoon te maken en toen het ergste weg was, vertrokken ze weer. Niet alles ging eraf, dus ik ging op zoek naar water in mn tas en toen merkte ik dat mn tas wel heel licht was enja hoor ik kwam tot de schokkende ontdekking dat ik bestolen was door deze twee 'behulpzame' mensen. Bij een hotel stond iemand buiten en in paniek vroeg ik of deze Engels kon, wat die godzijdank kon en die liet me binnen in het hotel en daar schreven mensen het adres van de politie op en van het toeristenpolitiebureau. Toen besefte ik pas echt wat er was gebeurd en heb ik in shock naar huis gebeld. Geen idee wat mama dacht toen ze de telefoon opnam, maar ik was helemaal hysterisch aan het huilen. Uiteindelijk hebben we samen bedacht wat er allemaal weg was: mijn camera, mijn portemonnee incl. bankpas, rijbewijs, verzekeringspasjes, studentenkaarten, donorpasjes en ongeveer 600 pesos. Papa heeft meteen mn geld overgesluisd en ik ben blij dat ik zo verstandig ben om mn creditcard nooit mee te nemen in mn portemonnee en ook mn paspoort niet bij te hebben, want dan waren de problemen veel groter geweest denk ik. Mijn bankpas was ook meteen geblokkeerd want ze wisten natuurlijk mn code niet. Wel fijn om met mama te overleggen en dat zij meteen alles voor mij in Nederland zijn gaan regelen. Vanuit het hotel mocht ik ook mn hostel bellen, maar ik moest toch echt terug daarheen en dan zou iemand later met mij meegaan naar de politie. Ik wilde alleen niet lopend terug en had geen geld voor een taxi, dus ik had geen keus. Totdat gasten van dit zeer exclusieve hotel (goede keus om heen te gaan dus) me 200 pesos gaven voor alle ellende, dus kon ik fijn een taxi nemen. Bij het hostel aangekomen was ik nog steeds op en top verdrietig, maar iedereen was heel lief voor me en ze hebben ook goed voor me gezorgd. Ik voelde me vooral heel stom omdat ik altijd dacht dat ik het zou merken als iemand me zou beroven en vond mezelf heel naïef, maar men heeft dit uit mijn hoofd gepraat en gezegd dat het gewoon professionals zijn die precies weten wat ze doen en deze mensen zagen er echt uit als toeristen, dus dat is allemaal onderdeel van de truc. Het enige waar ik wel op werd aangesproken is waarom ik alleen op straat was, maarja het was overdag ik was niet op vreemde plekken, dus ik vond dat het best wel moet kunnen. Nu weet ik wel dat ik daar voorzichtiger mee moet zijn, want ik ben gewoon anders dan de mensen hier. Niet alleen mijn lengte en mn haarkleur (mn huid is al aardig de Argentijnse kleur aan het worden), maar ook mn kleur ogen etc. Dusja ik ben gewoon de toerist en nu ik bijv. in de metro rondkijk, merk ik ook wel dat ik geobserveerd word en herkend word als 'anders'.
Tsja dit was een moment wat ik het liefste zo snel mogelijk wil vergeten en zaterdag zat ik echt in zak en as. Maar na mijn politie-aangifte, die niet echt soepeltjes verliep en ik was ook echt blij dat er iemand mee was om me te helpen, dit duurde in totaal anderhalf uur maarja dan heb je ook wat: in dit geval een Spaans politieverslag, hierna besloot ik dat ik dit zo snel mogelijk achter me moet laten. Het had allemaal veel erger kunnen zijn, bijvoorbeeld als ik me verzet had en zij wapens bij zich gehad hadden ofzo. Het is denk ik goed dat ik niks gemerkt heb, want ik ben nu ook niet onder druk gezet en ben ook niet bang geworden. Ik weet van mezelf dat ik terug wil naar de happy-modus en volle bak genietende houding hier en dat kan alleen door hier overheen te stappen, dus dat heb ik gedaan. Zaterdag mocht ik in mn achterhoofd nog treuren over deze ellende, hoewel men in het hostel vond dat ik getoond heb een sterke vrouw te zijn door 's avonds alweer een gezellige avond te hebben, misschien speelde mee dat ik mezelf empanada's en bier gegund had, maar dat was wel leuk om te horen.
Zondag ben ik vertrokken naar Belgrano, een wijk verder uit het centrum, naar mijn gastgezin. Ik denk in dit geval een heel goed moment om even in een andere omgeving te zijn. Mijn gezin is een zoon en een moeder, maar het is een beetje anders dan ik dacht. De moeder was er pas maandag en de zoon is alleen op zijn kamer. Dus ik praat alleen Spaans met de moeder, maar ook niet heel veel. Achja ik maak er het beste maar van en alles wat ik hier leer is meegenomen en het is al heel fijn dat ik niet hoef te koken elke dag, hoewel ik betere koks ken.... Elke dag heb ik rond kwart over 8 de metro vanaf het beginpunt en die duurt een half uur en dan is het nog vijf minuten lopen. Alleen nu moest ik al twee dagen staan, dus morgen ga ik het anders aanpakken, want een half uur in die hitte in een overvolle metro staan, is niet mijn favoriet. Wat wel leuk is aan de metro is het spotten van alle mannen, want ja Argentijnen zien er over het algemeen goed uit!!! Dus dat half uurtje vliegt voorbij elke dag ;)
Hier vlakbij is een parkje waar ik nu al twee dagen de middag heb doorgebracht. Het is naast een ronde kerk, welke rond is omdat de architect er van overtuigd was dat de duivel er niet zou kunnen komen, omdat die alleen in hoeken zich verschuild. Vandaag ben ik met twee meiden van school naar Malba (Museo de Arte Latinoamericano de Buenos Aires) geweest. We zijn vanaf school helemaal lopend hierheen gegaan, wat meer dan een uur was denk ik, maar wel lekker. Het museum was erg mooi, niet heel groot maar mooi opgezet, veel licht en ruimte en ook mooie schilderijen. Hoewel ik nu ook nog graag naar Bellas Artes wil, wat meer klassieke kunst heeft, alleen geen idee wanneer ik dat ga doen. In dit museum konden we gratis met ons pasje van de Spaanse school, daar staat heel groot estudiante op en op woensdag mogen studenten gratis, hoe makkelijk kan het zijn!!!

Dit was een update van het leventje hier. Volgende week zijn papa en mama hier al. Op dit moment wel een heeeeel fijn vooruitzicht, want hoewel ik goed opgevangen ben, zijn deze hostelmensen niet mijn familie en kennen ze mij niet zo goed en het is natuurlijk fijn dat papa en mama een nieuwe bankpas en camera meebrengen. Dus wat dat betreft heb ik 'geluk' gehad dat dit nu gebeurd is. Nee het fijnste vind ik dat ik volgende week mijn (enja Sandra ook jouw) Buenos Aires kan laten zien aan papa en mama: ik ben benieuwd!!
Voor nu merk ik zelf dat ik alweer terug ben naar mijn happy ik, dat gevoel had ik zondag al toen ik in de taxi hierheen reed. Ik merk wel dat ik wat wantrouwender ben naar mensen die hulp nodig hebben, zo heb ik een oude oma niet geholpen met oversteken, misschien onaardig maar ik vertrouwde dat gewoon niet. Ik ben helemaal niet bang op straat, dat is maar goed ook, en durf gewoon alleen rond te lopen hier. Dus over mij geen zorgen, alles gaat prima en ik ben niet zomaar klein te krijgen!!!!


Hasta luego!
Xx